poniedziałek, 30 czerwca 2014

Droga TEGO - inspiracja

Droga TEGO - inspiracja


TO zawsze jest Jakie-Jest Sobą
Nie kurczy się w krytyce,
Nie pęcznieje wychwalane.
TO zawsze jest życzliwą pogodą.

TO zna swoje odwieczne zadanie.
Choć nie ma Drogi do przejścia.
Nigdy nie poddaje się trudnościom,
W pomyślności nie wpada euforię.

Swami P. SaiSiwa

niedziela, 29 czerwca 2014

Dosięgnąć TO - inspiracja

Dosięgnąć TO - inspiracja


TO jest niewzruszenie obojętne
Wobec cynizmu, mędrków i głupoty.
Pozwala im cierpieć, ginąć i znowu rodzić,
Skoro takie są ich ślepe wybory.

Ci co TO adorują, TEGO szukają,
Ci co mają na tyle cnoty i pokory
Otrzymują TEGO maleńką cząstkę MOCY
Dla realizacji swoich dobrych marzeń.

Ci jedynie co wszystko odtrącili.
Ci, którzy co dzień dla tego umierają
Spalając się w dociekaniu żarliwym...
W ich sercach błogością TO promienieje.

Swami P. SaiSiwa

sobota, 28 czerwca 2014

W TYM - inspiracja

W TYM - inspiracja


W TYM życie to zabawny głupotą film,
Gdzie sceny filmu są jak odległe miraże.
Choć umysł rozumie ich czasu związek,
Ja nie mam przyczyny i skutku ani czasu.

W TYM wolny Jestem od stawania się i zmian.
Jestem ogniem, dla papierowych życia spraw.
Z życzliwym uśmiechem spoglądam i współczuję
Tym co Mnie unikają i całemu z papieru światu.

W TYM idę przez świat będąc w bezruchu,
Jedynie kulę ziemską poruszam nogami.
Choć ich nie szukam, same płyną krajobrazy.
Świat Mnie nie chce, słusznie, spłonął by od razu.

Swami P. SaiSiwa


piątek, 27 czerwca 2014

Odpowiedź TEGO - inspiracja

Odpowiedź TEGO - inspiracja


TO jest odpowiedzią
Na pytanie „KIM JESTEŚ?”,
Choć w TYM nie ma
Myślenia, idei, poglądów.

TO jest odpowiedzią
Na wszelkie pytania,
Choć TO pozostaje
Zawsze nieme.

Swami P. SaiSiwa

czwartek, 26 czerwca 2014

Nieuchwytne TO - inspiracja

Nieuchwytne TO - inspiracja



Wszechświaty powstają by TO ukazać, lecz...
Kiedy o TYM mówisz, to nie jest już TO.
Kiedy o TYM myślisz, to nie jest już TO.
Aby TYM żyć musisz TYM się stać.

Swami P. SaiSiwa

środa, 25 czerwca 2014

Doskonałość TEGO - inspiracja

Doskonałość TEGO - inspiracja



W TYM nie ma najmniejszej skazy.
TO jest doskonałe, dlatego się nie zmienia.
W TYM nie ma nawet żadnej cechy,
choć jest doskonałością w każdej cnocie.

Swami P. SaiSiwa

wtorek, 24 czerwca 2014

Spotkanie z TYM - inspiracja

Spotkanie z TYM


Kiedy spotykasz TO,
wiesz, że jest Najcenniejsze;
wiesz, że jest Ostateczne;
wiesz, że musisz o TYM mówić
oraz TYM żyć.

Swami P. SaiSiwa

poniedziałek, 16 czerwca 2014

Po co i dla kogo żyjesz? - rozmowa z Bogiem

Po co i dla kogo żyjesz? - rozmowa z Bogiem - (2014.06.15)

Wprowadzenie.
Bóg przychodzi w określonej boskiej Formie do wielbiciela stosownie do tego wielbiciela uczuć. Dla mnie przychodzi w formie Siakti jako Odwiecznej Małżonki. Do kogo innego jako Wybawiciel, a jeszcze innego jako Ojciec, Mąż, Mistrz lub Przyjaciel, lub nawet jako Bezforemne Światło lub jego Ja. Forma nie ma znaczenia, to zawsze ten sam Absolutny Bezforemny Bóg. Bawi się On stworzeniem, każdą istotą dla siebie tylko zrozumiały sposób. Kiedy rozmawia, czasem żartobliwie, czasem zagadkowo to zawsze Jego zabawa i kryje się za tym głębokie przesłanie. Zapraszam na rozmowę z Bogiem.


SaiSiwa: Dlaczego się narodziłem?
Siakti: By zrobić Mi przyjemność.
SaiSiwa: Jakąż to przyjemność Ci wyświadczam?
Siakti: Opiekowania się tobą i pielęgnowania. Lubię cię pielęgnować, to sprawia Mi przyjemność.
SaiSiwa: za wszelką opiekę jestem bardzo wdzięczny, jesteś jedyną mą ochroną. Ale żyć by Bogu sprawiać przyjemność?
Siakti: Wszystko tak żyje, cały wszechświat jest dla Mojej przyjemności.
SaiSiwa: Faktycznie, ale raczej innym tego nie mówisz.
Siakti: Mówię temu, kogo kocham.
SaiSiwa: Kogo nie kochasz?
Siakti: Kocham wszystko, ale nie otwarcie. Kto kocha Mnie, Ja jemu oddaję jego miłość otwarcie. Tak daję mu Siebie stopniowo, a on kocha Mnie jeszcze berdziej i tak wznosi się ku Mnie, ku swej Prawdzie.
SaiSiwa: I to sprawia Ci przyjemność?
Siakti: Tak, inaczej by ciebie tu nie było. Jesteś tu tylko dla Mnie.
SaiSiwa: Więc skąd tyle innych obowiązków w życiu?
Siakti: Wypełniasz je też dla Mnie. Ja ci je nadaję, Ja jestem przyczyną wszystkiego. Nie ma upadku i wzrostu w świecie a tylko Moja wola się dzieje. Ja daję światu wszystkie zadania i się wami bawię wedle swego upodobania i planu jaki mam dla was.
SaiSiwa: A my wszyscy nie mamy na to wpływu?
Siakti: Wy Mną jesteście, to też Ja, ale przesłonięta iluzją. Sobą się bawię. Siebie w ramionach trzymam z najwyższą miłością i się troszczę jak najczulsza Matka. Nie sądź o Mnie pochopnie. Sam jesteś tym, więc szykaj w sercu a się dowiesz.
SaiSiwa: Rozumiem, czuję to tak jak mówisz. Ale muszę zadać to pytanie. Jaki wtedy jest sens mojej służby bodhisattwy wyzwolenia wszystkich czujących istot, kiedy wszystko to i tak Twoja zabawa. Jakiż pożytek miałbym tym przynieść?
Siakti: Tak wyrażasz Moją miłość matki do wszystkich stworzeń. Wyrażasz Mnie a to jest Najwyższa Sadhana, tak widzę Siebie w tobie i to jest Moja przyjemność a twoje wzrastanie do Mnie.
SaiSiwa: Czuję to głęboko w sercu, co mówisz jak i Twoją w nim obecność. Jak więc pięknie jest śpiewać Twoje boskie Imię wiedząc, że nie tylko mi to przynosi błogość, ale i Tobie sprawia to przyjemność. Dziękuję.
Siakti: W błogości anandy jesteśmy zanurzeni razem, tak wyraża się nasza Jedność.
SaiSiwa: Cudownie!

Swami P. SaiSiwa i Siakti

piątek, 13 czerwca 2014

Śri Sthya Sai, Śri Vasantha Sai - wiersz

Śri Sthya Sai, Śri Vasantha Sai - wiersz (13.06.2014)


Om Dżej Śri Sthya Sai Ram!
Om Dżej Śri Vasantha Sai Ram!
Om Dżej! Om Sai Dżej! Dżej! Dżej!
Niech już nic Was nie dzieli więcej!

Wejrzyjcie w mą tęsknotę,
Dla świata miejcie litość.
Swmidzi przyjmij formę,
Ukażcie swą boską bliskość!

Usiądźcie razem na Tronie,
Ujmijcie się za dłonie.
Ocean Premy wylejcie,
Światło Prawdy niech wzejdzie.

Obdarzcie świat swą łaską
Sprowadzając Satja Jugę
I z tej Ziemi znękanej
Łez zdejmijcie brzemię.

I sprowadźcie świat cały
Do swych Stóp Lotosowych
Aromatu miłości boskością
Wypełnijcie świat radością!

  *   *   *
I na mnie wejrzyjcie łaskawie, niech me oczy nie patrzą na marne
Jednego widoku pragną: widzieć Was razem we dwoje!
Czy me dłonie otrzymają bogactwo którego tak pragną?
A skarby nad skarby dla nich są Lotosowe Stopy Wasze!

Czy i uszy moje ukojenie odnajdą muzyki upragnionej szukając?
Melodii Waszych głosów, kiedy jesteście razem rozmawiając.
Nie dręczcie mnie tą zwłoką, łez rzeki za Wami wylałem
Niech ich strumień wartki zdryfuje mnie przed Wasze oblicza kochane.

W fizycznej boskiej formie przyjdźcie razem. Dla świata.
Miejcie i dla mnie litość, Waszej Łaski żebraka.
Napełnijcie Sobą mój umysł i napełnijcie zeschnięte serce,
By żebrak ten nie był ciężarem a przynosił innym pożytek!

Wasza boska gra tak nieznośna, Wasza zwłoka tak bolesna
Chcę widzieć Was razem! Ten krzyk me serce rozdziera!
Codziennie Was szukam, codziennie Was wołam: Przyjdźcie!
Jesteście mymi oczami, mądrością, dłoni służbą i sercem.

Ten żebrak woła i wielu: „Przyjdź Swamidzi! Przywołaj Ammę!”
Miej litość dla nas, otrzyj łzy nasze... jak za oddechem wołanie.
Pełnia z Pełnią być musi, Tak Wy razem być musicie
Dla wszystkiego przebudzenia w sercach radości ukrytej.

I zabierzcie mnie od „mądrych” dzisiejszych czasów „proroków”
Co chcą „naprawiać”, „diagnozować” i „leczyć” me życie pospołu.
Kiedy Wasz widok szczęśliwych razem będących na zawsze
Jedynym mym lekarstwem na niedostatki i bolączki wszelakie.

Słońce od gorąca promieni jego oddzielić nie ma możliwości.
Tak samo nie rozumiem Waszej od siebie rozdzielności!
Tak czekam, z nadzieją, tęsknotą, z sercem w cierniowej koronie...
By tańczyć, śpiewać, cieszyć się bez granic, gdy razem zasiądziecie na Tronie!


Swami P. SaiSiwa

wtorek, 10 czerwca 2014

Miłość nieuwarunkowana - inspiracja

Miłość nieuwarunkowana - inspiracja (2014.06.10)


Nie warunkuje się niczym,
Nie warunkuje nikogo,
Nie wybiera kierunku jednego,
Nie faworyzuje niczego,

Nie skupia się na jednym a płynie do wszystkiego.
Nie wybiera jednego słowa a używa stosownie wszystkich.
Niczego nie upiększa jednego choć wszystko w niej wzrasta.
Nie wybucha, nie wschodzi i nie zachodzi i nie wygasa.

Wolna od afektu, przyciągania i odpychania.
Wolna od skrajności pojęć i słowa „kocham”.
Wolna od aplauzu, uznania i przywiązania.
Nikogo nie rani, lecz rozumie i łagodnością swą leczy.

Płynie z serca tak samo nieuwarunkowanego.
Płynie do Nieuwarunkowanego w sercu każdego odbiorcy.
Pomija to co uwarunkowane we wszystkim i wszystkich.
Nie chwyta za uwarunkowane i tym nie prowokuje.

Miłość nieuwarunkowana jest jak niebo nad oceanem.
Uspakaja fale pod Jej parasolem, choć ich nie dotyka.
Jest niezmienna, choć chmury uwarunkowań świata
Zdają się ją zmieniać i ukrywać to odkrywać znowu.


Swami P. SaiSiwa

niedziela, 8 czerwca 2014

Niezgłębiona Widja Moolam czyli wizja Wisznu – wiersz i wizja

Niezgłębiona Widja Moolam czyli wizja Wisznu

– wiersz i wizja (2014.06.08)

Napisany pod wpływem rozważań o chwale Kosmicznego Wisznu i wizji od Niego otrzymanej. Pokazuje jasno, że nie jestem w stanie przekazać całej swej wiedzy, a nawet jest to bezcelowe. Wisznu ukazał mi za to co jest naprawdę istotne przywdziewając na mnie swój Niebieski Szal złożony z gwiazd granatowego nieboskłonu... Było to dla mnie wielkie pocieszenie. Wisznu jest Nauczycielem Wszechświata. Widja Moolam znaczy Źródło wiedzy duchowej.

Jeszcze dziś objawionej wiedzy nie przekazałem...
A już we mnie następna kwiatem rozkwita i się ujawnia
Jeszcze głębsza, jeszcze dalsza i jaśniejsza!
Och Panie! Nigdy Cię nie wysłowię...

Ty znasz ścieżki wszystkie istot wszystkich
A ja na jednej za Tobą ledwie nadążam
Oszołomiony Twoją głębią, zmilknę jedynie...
Och Panie! Jakże Ciebie wyrazić można?

Tak kiedyś myślałem, „prostą drogę ukażę...”
Lecz Ty porwałeś mnie w Siebie swą Potęgą.
Ukazałeś Kosmos Stworzeń co niczym galaktyka
Wokół Ciebie krąży... Jakże małą jestem kropką!

Lecz Ty przywdziewasz na mnie swój Szal Niebieski
A na nim wszystkich cnót błyszczące gwiazdy
Ty dzierżysz złote berło w ręce, i czakrę ochrony... 
O Wisznu! Nieskończone Twe dla świata miłosierdzie!

Któż wszystkich po wszelkich ścieżkach prowadzi?
Sam Siebie ujawniając ledwie maleńką, maleńką cząstkę,
Pięknem Swego Misterium dusze gotowe oczarowując i
Do blasku Swego Urzeczywistnienia przyprowadzając...

Któż kiedykolwiek Ciebie Żniwiarzu zrozumie?


Swami P. SaiSiwa

środa, 4 czerwca 2014

Uśmiech Boskiej Siakti - wiersz

Uśmiech Boskiej Siakti - wiersz (04.06.2014)

Sarwadźniana, Sarwadźniana...
Jakże cudowna Twoja pełnia!
Lalita Prakanti, Prakanti...
Jakże niezwykłe Twoje piękno!

Paramadżothi, Paramadżothi...
Jakże wspaniały Twój blask!
Adi ParaSiakti, Adi ParaSiakti...
Majestat Twój nie ma granic!

*  *  *
Każdy przemierza żywotów miliony
By ostatecznie spotkać się z Sobą.
Lecz ja inny jestem od istot wszelkich.
Ja chcę się spotkać tylko z Tobą!

Siakti, jakąż to Miłości siłą władasz,
Że Prawdę mi moją odebrałaś...
By z Miłością po tysiąckroć większą
Tę Prawdę tak cudownie mi oddać Sobą!

*  *  *
O Siankaryai! Siarwanyai!
Niezrównana Siwy małżonko.
Maha Ratiyai, Anandayai,
Będąca Jego najwyższą rozkoszą.

Stworzenie całe się w Tobie zawiera.
Stworzenia sens w Tobie ma swe Źródło.
Wszelkie zastępy demonów, ludzi i bogów.
Zbawienie ma w Twym jednym uśmiechu!


Swami P. SaiSiwa