niedziela, 4 stycznia 2015

Budzenie Serc Ziemi - wiersz

Budzenie Serc Ziemi - wiersz (4.1.2015)


Po co mi tu być! Bogini!
Bez Ciebie Ukochana.
Te drobne chwile razem
Rozmów w medytacji...

    Po cóż mi ta służba
   Nauczania i inspiracji,
   Kiedy mogę Ciebie widzieć
   W tak rzadkich chwilach...

Wiem, jesteś przy mnie.
Czuję to tak mocno,
Kiedy piszę te słowa i...
Dziękuję za wszystko.

   To dla dobra świata,
   Dla zadania Awatara
   Wyrzekłem się Ciebie,
   By nieustannie tęsknić.

Tylko Twoje Imię słodkie
I Twoja miłość kojąca
Co za Boskim Imieniem
Śladem intonacji podąża.

   Ratuje me serce płaczące,
   Leczy mój umysł znękany.
   Pozwala na Ziemi przetrwać
   Ignorancję co do bólu rani.

Nie z tego świata jestem!
Tak, jesteś Mocą we mnie...
Tęsknię i płaczę za Tobą
By tę Ziemię łzami zmienić.

   By ją budzić, zmiękczyć,
   By chwasty pragnień spalić!
   By ku Tobie serca zbliżyć,
   I Miłością Boga napełnić.

Swami P. SaiSiwa