środa, 21 stycznia 2015

Mitologia a psychologia - inspiracja

Mitologia a psychologia - inspiracja


Jaźń stwarza intelekt
a ten stwarza umysł,
który to stwarza zmysły
co stwarzają świat
by doświadczać życie.

To samo można powiedzieć inaczej:

Najwyższy Bóg Siwa stwarza Boga Wisznu,
a ten stwarza Boga-Stwórcę Brahmę,
który to stwarza bogów (aniołów),
co stwarzają świat
by doświadczać życie.

W tym maleńkim fragmencie widać, że w mitologii jest wyrażona psychologia. Mitologia to spersonifikowana psychologia. Tak należy widzieć mitologię.

Niestety współczesna naukowa psychologia i psychoanaliza to wiedza w powijakach. Zupełnie nie odrosła jeszcze od ziemi, innymi słowy dotyka tylko podstaw rozumienia ludzkiej egzystencji. Dlatego by sięgnąć głębokiej wiedzy we własną psychologię aż do głębin duszy potrzebujemy dobrej, to znaczy kompletnej mitologii jako kompetentnego przekaźnika wiedzy o sobie.

Wiele tradycji religijnych stworzyło własne mitologie i wiele z nich spotkałem, a poznałem najgłębiej chrześcijańską, jako rodzimą i buddyjską, jako na wiele lat dla siebie wybraną. Niestety żadne nie oddają głębi mego samopoznania, więc wszystkie też musiałem odrzucić. Jedne na wstępie, inne po głębokim studiowaniu.

Poza jedną, najgłębszą jaką znalazłem, którą wciąż zgłębiam. To mitologia Wedyjska, a szczególnie Mahapurana Siwy oraz zgodne z nią. To wiedza tak głęboka, że nie do ogarnięcia nawet w wielu żywotach studiowania. Potrzeba tysięcy żywotów u boku mistrza by ją poznać. Mistrza, który jest w stanie objaśnić każdy aspekt, gest i słowo zawarte w mitologii na trzech poziomach znaczeń. Trzeba Samorealizacji by pojąć trzeci, ostateczny poziom znaczeniowy Mahapurany Siwy. I zarazem to jest celem tej Mahapurany.

Swami P. SaiSiwa

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz